Gevonden voorwerpen

In de zomer van 1993 ben ik in Egypte neergestoken door een moslim. Mijn aanvaller, die na het toebrengen van de steek direct wegrende, gebruikte een krom mes, waarmee hij van bovenaf neerstak in mijn nek. In het AMC ontdekten de doktoren dat het mes mijn linkerlong had geraakt waardoor deze was ingeklapt. Het herstel was vlot, maar pijnlijk. Nu, bijna vijftien jaar later, voel ik, als ik buiten adem ben of als mijn weerstand wat minder is, nog steeds de plek waar het mes mijn long binnenkwam.

Vlak na de aanval was ik bang voor mensen met een Noord-Afrikaans uiterlijk en keek ik voortdurend achter me of ik niet werd gevolgd. Pas jaren later, toen ik inzag dat zijn actie werd gerechtvaardigd door zijn heilige boek, kon ik mijn aanvaller begrijpen. […]

en later in de reacties:

Ik heb hem zien weglopen, hij had een Egyptisch uiterlijk, gebruikte een typisch arabisch mes, en kort na deze steekpartij zijn er andere aanslagen gepleegd op toeristen (waaronder die bus die onder schot werd genomen). Grote kans dus dat ik een van de eerste slachtoffers was in een hele golf van aanslagen op westerlingen.

Omdat de man stak en meteen wegliep, is het onwaarschijnlijk dat het een beroving betrof. Ik liep daar samen met mijn zus (die hoogblond is) op een markt waar verder bijna geen westerlingen waren. We waren dus een ‘easy target’. En waarom werden westerlingen aangevallen in Egypte? Omdat we in de ogen van moslims ongelovige honden waren en zij hun land op deze manier probeerden te zuiveren van toeristen.

Overigens waren er geen omstanders die hielpen. Mijn zus heeft mijn leven gered. We stapten, nadat ze ijs op de wond heeft gedrukt, in een taxibusje. Op weg naar het ziekenhuis stopte deze gewoon om mensen in en uit te laten. Rare situatie. Het verhaal doet het in elk geval goed op verjaardagen.

[bron]