Prem’s hindoegoden

Alsof Prem’s hindoegoden mij iets duidelijk wilden maken, zag ik daar een blonde dame zowaar op een haar na aangereden worden door een Turkse taxichauffeur. Hij stapte woest zijn auto uit en trok de vrouw agressief van haar fiets. Zij werd uitgescholden en haar fiets in elkaar getrapt, omdat er een krasje op zijn auto zat.

Omstanders begonnen zich ermee te bemoeien, en toen uiteindelijk de politie kwam fietste ik door. Generaliserende, negatieve gedachten over allochtonen vulden mijn hoofd. Ik dacht gelijk aan Prem. Dit is de strijd die hij beschrijft. Ik wilde de gedachtestroom laten stoppen en klopte op het autoraam van  een Marokkaans ogende taxichauffeur. Ik legde ik hem uit wat ik net aanschouwde en vroeg hem, bij wijze van experiment, hoe hij zou reageren in eenzelfde situatie.

‘Als die vent een kras op z’n auto heeft, kan ie toch gewoon rustig een schadeformuliertje invullen. Hoeft ie niet zo agressief te doen. Ja toch?’ Met dat antwoord werd mijn simplistische manier van denken op simpele wijze een halt toegeroepen. Ik vervolgde mijn weg naar huis. Aangekomen in de Baarsjes keek ik nog eens goed om me heen. Niets aan de hand. En als er iets aan de hand zou zijn, zou ik die jongens toespreken op hun asociale gedrag. Met een koel hoofd, welteverstaan. Dat lost meer op dan stemmen op Wilders. [bron]

Sabra Dahhan. A brick wall waiting to be hit?

Fostering disinformation

Maar één goed – wat zeg ik: briljant – idee garandeert nog geen onfeilbaarheid. Zo laat Tim Berners-Lee tegenwoordig zien te zijn veranderd in de Hirsch Ballin van internet. Berners-Lee wil namelijk dat er een ‘nieuw systeem’ komt om mensen te behoeden voor het consumeren van slechte informatie. [bron]

Goede column van Arjan Dasselaar over de uitvinder van het Internet, die een soort van de Jolo lijkt te worden.

Morele verwaarlozing

Ga ik te ver als ik zeg dat het westerse opvoedingsideaal van eigen verantwoordelijkheid naadloos overgaat in morele verwaarlozing en emotionele afstand tussen ouders en kinderen? Kinderen worden te vaak aan hun lot overgelaten bij het zoeken naar een liefdespartner. Ze worden daarin door hun ouders niet begeleid, ouders durven dat vaak ook niet uit angst dat ze het verwijt krijgen hun kinderen te beperken. [bron]

Naema Tahir lijkt langzaam maar zeker terug te keren naar haar culturule (Pakistaanse) oorsprong, zoals ook al bleek in haar optreden bij Zomergasten.

Het demasqué van de progressieve tolerantie

Frank Furedi over de hypocriete aanval van de zgn. feministen op de levenswijze (en niet haar politieke standpunten) van Sarah Palin [bron]:

Feministen klaagden ooit dat in de Middeleeuwen vooral vrouwen ervan beschuldigd werden heks te zijn en op brandstapels de dood vonden. Maar nu hebben ze zich in groten getale aangesloten bij een boosaardige, via internet opererende heksenjachtclub tegen Palin.

In hun obsessieve verlangen om de ’echte’ Palin te ontmaskeren proberen ze haar zelfs aan het kruis te nagelen vanwege het feit dat ze ’alles wil’. Ze „keert drie dagen na haar bevalling terug op het werk”, roept een feministe, en voegt eraan toe dat Palin „leeft als de karikatuur van een feministe die ’alles tegelijk’ wil”.

„Na de geboorte van haar vijfde kind was ze na een paar dagen alweer terug op kantoor”, klaagt Sally Quinn van The Washington Post. Jane Smiley, de essayiste die ooit de Pulitzer Prize won, vraagt zich af: „Hoe brengt zij haar rol als moeder in overeenstemming met die van politica?” […]

Andere pro-choice commentatoren vinden het onbegrijpelijk dat een vrouw van vierenveertig überhaupt de keuze maakt om een kind te krijgen. „Als je jezelf op je vierenveertigste zwanger laat maken, op het toppunt van je loopbaan en als je al vier kinderen hebt, dan is dat meer dan alleen maar een beetje narcistisch”, schrijft blogger Molly Lambert. Ze vindt ook dat Palin zelf schuldig is aan het feit dat haar jongste kind het syndroom van Down heeft. „Ik zeg niet dat je doordat je oud bent een achterlijke baby krijgt, maar helpen doet het zeker niet”, aldus haar van veel inlevingsvermogen getuigende observatie

[…] Dit geluid wordt herhaald door Bonnie Fuller van de The Huffington Post, die zich afvraagt of Palin klaar is om „de titel van slechtste moeder van het jaar te aanvaarden”.

En over de arrogantie en intolerantie van de linkse progressieven:

De kwaadaardigheid van de taal die de anti-Palin kruisvaarders bezigen laat zien met hoeveel minachting de kosmopolitische elite naar gewone mensen kijkt. Zulke expliciete veroordelingen van de moraal en levensstijl van gewone mensen door openlijk progressieve of liberale commentatoren zijn zeldzaam in tijden waarin de Amerikaanse cultuur eigenlijk voorschrijft om niet-veroordelend maar juist tolerant te zijn.

En deze boosaardige manier van stereotypering zou zeker veroordeeld worden als hij zich op minderheden of een ander deel van de samenleving zou richten, behalve dan op de rednecks.

Dit artikel kan bijna 1-op-1 op Nederland worden toegepast.

Update: in Duitsland zag je weer een andere variant:

De richtingenstrijd binnen de Duitse vrouwenbeweging kreeg vorige week een heel persoonlijke dimensie toen Alice Schwarzer haar opvolgster als hoofdredacteur van het vrouwenblad Emma – de 41-jarige Lisa Ortgies – twee maanden na de machtswisseling onder toevoeging van bittere verwijten de deur uitwerkte.

Volgens Schwarzer had de redactie de nieuwe cheffin een graadje te licht bevonden. Waarschijnlijker is dat ze haar positie niet wilde afstaan aan een blondgelokte moeder van twee kinderen die het feminisme ‘gebrek aan humor en seksappeal’ had verweten. […]

Volgens de Frankfurter Allgemeine Zeitung heeft Schwarzer het Duits feminisme zolang gemonopoliseerd dat ze in haar eigen onfeilbaarheid is gaan geloven – net als Erich Honecker, vlak voordat hij ten val werd gebracht.

Denken en mentaliteit

We moeten bij de nieuwe generaties de kiemen voor een islamitische toekomst zaaien […]

In het nieuwe lesboek ’Lees de Koran’, voor de 11- en 12-jarige zesdeklassers leren de scholieren dat Allah de joden zal doden vanwege hun slechtheid. […]

Najwa Abdel Fattah, een 34-jarige lerares geschiedenis, vertelt dat zij haar leerlingen leert dat „we alle Israëliërs uit heel Palestina moeten verdrijven, want er bestaat niet zoiets als Israël. De Israëliërs kwamen uit Europa, sommigen uit Arabische landen, Amerika en Iran. Jullie kinderen moeten vechten tot Palestina is bevrijd. Die joden zijn geen vijand van de Palestijnen, maar de vijand van Allah.” Ze voegt eraan toe dat ze hen ook onderricht dat ze niet bang hoeven te zijn voor de dood, want „de sjahada (het martelaarschap) betekent dat je sterft voor Allah”. [bron]

Hamas aan de macht in Gaza. En Anja zag dat het goed was. En Links in Rotterdam ook.

Did you get that?

Binnenkort gaat Palin in debat met de VP kandidaat voor de Democraten. Deze race zou zo maar heel snel gelopen kunnen als Palin inhoudelijke vragen moet gaan beantwoorden…

Dat Jack Cafferty een ander beroep moet gaan kiezen staat trouwens ook vast. Dat je zo emotioneel wordt in je rol als journalist is geen verdienste. Cafferty staat bekend als een heethoofd die het niet zo nauw neemt met de journalistieke principes, en dat heeft hem al eerder een reprimande van de president van CNN opgeleverd.

Explosief sfeertje

Volgens Benzakour ontstaat er in De Rif al snel een explosief sfeertje. Zelfbeheersing geldt voor velen als een teken van zwakte en is daarom “zo schaars als regen in de julimaand.” Politie en justitie (meestal van Arabische huize) vreest men nauwelijks. Het volk in De Rif kenmerkt zich volgens de schrijver door een gebrekkige verantwoordelijkheidszin en een minimaal oog voor het algemeen belang. Men heeft alleen oog voor de directe woonomgeving: de eigen familie, de buurtmoskee en sacrale graftomben kunnen rekenen op zorg en onderhoud, maar daarbuiten houdt het volgens Benzakour wel zo ongeveer op. Daar heerst “chaos, anarchie en een diep doorleefde achterdocht jegens alles en iedereen. Pure onvoorwaardelijke vriendschappen zijn luchtkastelen, evenals de liefde, waar alle liedjes over gaan. Als islam praxis en welvoeglijkheid betekent is Allah op sterven na dood. De dingen buiten het eigen tuinmuurtje, de dieren, de natuur, het publieke domein, andermans bezit of waa(dig)heden, ze genieten geen of weinig respect. Ieder voor zich, God voor ons allen – het had zomaar een Riffijns credo kunnen zijn.” [bron, NRC, 9 juni 2007]

Als dit waar is dan is dit tevens het argument waarom de (culturele) afkomst relevant is in relatie tot de vele problemen die Nederlanders van Marokkaanse Berberse afkomst veroorzaken in Nederland, en waarover de laatste tijd weer zoveel te doen is.

Update: iets soortgelijks geldt m.i. trouwens voor antillianen, waar men in Rotterdam nogal mee te stellen heeft.

Update:

De opeenstapeling van incidenten heeft onmiskenbaar een sociale en culturele component en vertoont een patroon waarmee in het beleid rekening moet worden gehouden. [bron]

Lucas jaagt op Wilders

Els Lucas roept het OM op om op basis van artikel 12 van het WvSv alsnog Wilders te vervolgen. Artikel 12 zegt het volgende:

1.
Wordt een strafbaar feit niet vervolgd of de vervolging niet voortgezet, dan kan de rechtstreeks belanghebbende daarover schriftelijk beklag doen bij het gerechtshof, binnen het rechtsgebied waarvan de beslissing tot niet vervolging of niet verdere vervolging is genomen. Indien de beslissing tot niet vervolging is genomen door de officier van justitie bij het landelijk parket, is bevoegd het gerechtshof te ‘s-Gravenhage.

2.
Onder rechtstreeks belanghebbende wordt mede verstaan een rechtspersoon die krachtens zijn doelstelling en blijkens zijn feitelijke werkzaamheden een belang behartigt dat door de beslissing tot niet vervolging of niet verdere vervolging rechtstreeks wordt getroffen.

Kan iemand mij uitleggen waarom Els Lucas een rechtstreeks belanghebbende zou zijn? Eerder deed zij aangifte op persoonlijke titel. Waarom werden die aangifte en dit klaagschrift uberhaupt in behandeling genomen? En betekent dit nu ook dat iedere willekeurige burger aangifte kan doen tegen bv. haatimams? En waarom stelt niemand in de MSM deze vragen?

Update: Els Lucas had er destijd niet bepaald een sterk verhaal bij.

Fatsoenlijk gedrag

Onze prioriteit ligt bij het bevorderen van fatsoenlijk gedrag. [bron]

Christian Jongeneel, redactielid van GeenCommentaar.nl dat aangifte heeft gedaan tegen zichzelf. Niet echt natuurlijk, ze vragen alleen het College Bescherming Persoonsgegevens of hun IP Checker toegestaan is. Ze denken zelf van wel omdat er een gerechtvaardigd belang zou zijn om de IP gegevens op te slaan. Maar daar gaat het natuurlijk niet (alleen) om, het gaat erom dat ze die gegevens beschikbaar stellen. Bovensdien had van te voren gemeld moeten worden dat men dit ging doen. Conclusie: case lost en voor straf 2 weken lang koffie serveren op de redactie van Geenstijl.

Update: dat Christian er echt niets van begrijpt blijkt uit zijn volgende comment:

De hele essentie van een ddos is dat je een overvloedig beroep doet op een bestaande dienst. Als je een paar miljoen bots inzet om de homepage van GeenStijl op te roepen zonder werkelijk de bedoeling te hebben ernaar te kijken, maar alleen om traffic te genereren, is dat strafbaar. Voor het verstopt aanroepen van een API geldt hetzelfde.

Als GS ons legaal had willen platleggen hadden ze het ip-nummer van hun gebruikers moeten voeren aan de API en dan een bericht meegeven: u staat wel/niet in de database van GC. Dan was er sprake geweest van zinvol gebruik en was het niet strafbaar geweest.

Volkert is consequent Duyvendakje

De afgelopen maand was er nogal wat te doen over Duyvendakje en een vermeende Rechtse Hetze tegen Oud Links. Daarbij werd door sommigen nog wel eens beweerd dat de moord op Fortuyn door de Extreem linkse milieu en politieke terrorist Volkert van der Graaf in essentie voortkomt uit dezelfde opvatting, nl. dat het Grote Eigen Gelijk zwaarder weegt dan Wet en Rechtstaat als het voor de Goede Zaak is. Dat was natuurlijk tegen het zere been van Zuur Links. Maar wat hoorde ik nou gisteren Freek de Jonge en Felix Rotterberg bij DWDD zeggen, tot afschuw van een volle studio met  Linkschmenschen? Kijk zelf maar. Over terugneuken gesproken.