Eens een dief, altijd een dief, volgens Gerritsen heerst die gedachte nog volop. Te weinig wordt ingezien dat een verblijf in de gevangenis mensen niet meer uitmaakt, als ze er eenmaal aan zijn gewend. Hij herkent langgestraften al op afstand op straat. “Mannen die bij een deur lijken te wachten op toestemming om door te lopen, die eerst iets moeten horen klikken. Geconditioneerd, ze hebben geen idee wat er om hen heen gebeurd. In de gevangenis was alles uitgemeten, alles had zijn vaste tijd en plek. Het verbaast mij niet dat sommigen zich daar veilig bij gaan voelen en niet meer wennen in de samenleving. ‘Ik zit liever in de bajes’, is een treurige uitspraak, maar wordt vaak gedaan. Het is een aanmatigend oordeel dat mensen het er gemakkelijk hebben. Het is een hel waar je noodgedwongen leert te overleven.” [bron]
Bijzonder interessant en lichtelijk aangrijpend artikel van Alf Berendse over de Wetenschapsfilosoof met crimineel verleden Rein Gerritsen.