Staatsloterij: Niemand wint jackpot dit jaar

“ik vind dat een ontzettend irritante klootzak”

Hugo Borst is de meest onaardige, arrogante man. Hij heeft op iedereen commentaar, al doet hij dat best goed, maar ik vind dat een ontzettend irritante klootzak. [bron]

Joop van den Ende over Hugo Borst

Fox News deelt uit

[via HP/deTijd]

”Ik kijk ernaar uit,” zei ik

Ik heb wel eens met een jongen gedebatteerd die zeker wist dat in de hemel ‘alles goed’ was. ”Geef eens een voorbeeld?” vroeg ik. ”Nou,” zei hij toen, ”de Joden hebben dan alles verloren, Amerika is het stomste land van de wereld en Nederland is dan ook in handen van mensen, zoals wij, die alleen maar goed willen doen.” (Applaus!)

”Ik kijk ernaar uit,” zei ik. Het was best een aardige jongen. Deed havo, geloof ik. [bron]

Theodor Holman

Over kortzichtigheid en hypocrisie

„Zonder een gedeeld moreel fundament onder onze samen­leving, zonder een minimum van kernwaarden, vallen er slachtoffers. Dan kunnen vrouwen het onderspit delven, homo’s slacht­offer van geweld worden, afvallige moslims bedreigd worden en mensen worden aangezet tot haat en geweld.”

Tot de kernwaarden behoren in elk geval de democratische rechtsstaat en religieuze tolerantie. In de Nederlandse geschiedenis ziet Segers die geconcretiseerd in religieuze vrijheid, betrokkenheid op de wereld, een vruchtbare rol van religie in de publieke sfeer, non-discriminatie, harmonische maatschappelijke verhoudingen en solidariteit. […]

Christenen hebben een rol in het debat over kernwaarden. Maar het belangrijkste is, aldus Segers, het voorleven van christelijke waarden zoals naastenliefde, gastvrijheid en de liefde tot God. [bron]

Dit zegt dus Gert-Jan Segers van de Christen Unie.

Als ergens vrouwen en homo’s minder rechten hebben, dan wel in de religie. Er is nog nooit iemand vermoord uit naam van het atheisme, dit itt. tot de massamoorden uit naam van religie´s. Als iemand discrimineert zijn het wel de gelovigen. Als iemand intolerantie preekt en belijdt, dan is het wel de gelovige. Dus wat lul je nou man?!

The Big Zero

So let’s bid a not at all fond farewell to the Big Zero — the decade in which we achieved nothing and learned nothing. Will the next decade be better? Stay tuned. Oh, and happy New Year. [bron]

Paul Krugman vat het afgelopen decennium samen in zijn column.

Doorzichtige goudvis, de foto

Dit zou hem dan moeten zijn: de doorzichtige goudvis; ik had er toch meer van verwacht…

[bron]

Update: dan was deze toch indrukwekkender.

De VARA-leiding maakt zich zorgen

De VARA-leiding maakt zich eerder zorgen over de grote ruimte die wij geven aan PVV-Kamerleden om hun ideeën voor het voetlicht te brengen. [bron]

Reactie van Paul Witteman op de nominatie voor de De Maartje van Weegen-bokaal van het programma P&W.

Het beeld dat ik had van de VARA wordt daarmee in ieder geval bevestigd.

Barneveld gooit zijn tweede 9 darter

Christmas humor

Always Christmas in corporate boardrooms

Why does it seem that it’s always Christmas in corporate boardrooms? And how can investors tell whether those glittering pay packages are worth the cost?

The answer sounds obvious: Pay the boss more for good results now, and you should get even better results later. But the evidence for that is surprisingly weak, and two new studies even suggest that when chief executive officers get paid more, shareholders end up earning less. […]

Given the vast array of factors that affect business results and stock prices, it is extraordinarily difficult for the directors on a compensation committee to know whether the past results they are rewarding came from luck or skill. Nor can they reliably tell how much of the company’s future performance should be attributed to those rewards. The truth, says Prof. Yermack, is unknown and may never be knowable.  […]

Years ago, the great investor Benjamin Graham pointed out that directors shouldn’t merely be independent, but also “businesslike.” They must have an arm’s-length relationship with management; they also should combine “good character and general business ability” with “substantial stock ownership.” (They should have purchased most of their shares outright rather than getting them through option grants.) [bron]

Gezinsherenigingsregels

Artikel in Trouw rondom hereniging van ouder en kind van de hand van Carla van Os, jurist kinderrechten & migratie bij Defence for Children. Enkele citaten:

Kinderen zijn heel vaak de dupe van de strenge Nederlandse gezinsherenigingsregels. Vorig jaar werd een verzoek van een ouder en kind om bij elkaar te mogen wonen 2.830 keer afgewezen. Het gaat dan om kinderen in Nederland, meestal met de Nederlandse nationaliteit, die een ouder in het buitenland hebben. Of andersom: een ouder met een permanent verblijfsrecht, vaak Nederlander, die graag zijn of haar kind naar Nederland haalt. […]

In Nederland moeten ouders aan een inkomensvereiste voldoen om hun kinderen naar Nederland te mogen halen. Hetzelfde geldt voor het Nederlandse kind dat zijn ouder wil laten overkomen: omdat het kind niet in het levensonderhoud van de ouder kan voorzien, mogen ouder en kind niet in Nederland wonen, ook het kind heeft te maken met een inkomensvereiste. […]

Het gaat om mensen die een van de meest basale mensenrechten praktiseren: het recht op gezinsleven. Dat recht is niet alleen verankerd in de EU-richtlijnen en het Europees Verdrag voor de Rechten van Mens, maar ook, en nog veel sterker, in het Kinderrechtenverdrag. Daarin staat dat ouder(s) en kind in beginsel bij elkaar moeten kunnen leven. [bron]

Ik ben het eens met van Os dat de rechten van het kind gerespecteerd moeten worden. Kinderen zijn niet verantwoordelijk voor ontstane situaties. Maar het heeft vergaande consequenties als het vluchtelingenverdrag gecombineerd met de rechten van het kind op gezinsleven automatisch betekent dat er recht is op gezinshereniging, zonder voorwaarden. Dat kan bv. een behoorlijk financieel beslag leggen op het land dat de vluchteling heeft opgenomen, nog los van alle integratieproblematiek. Dat een land letterlijk en figuurlijk grenzen gaat stellen na decennia van nagenoeg ongebreidelde massa-immigratie met gigantische problemen tot gevolgd is dan ook niet zo vreemd.

Overigens is het in deze van belang om het onderscheid tussen gezinshereniging en gezinsvorming in de gaten te houden. Carla van Os schijnt uit te gaan van gezinnen die bestonden voordat een van de ouders in Nederland mocht verblijven. Gezinsvorming is een heel andere situatie: daarbij ligt de keuze geheel bij de betrokkenen en dus ook de verantwoordelijkheid voor de consequenties. Het zou mij ook niet verbazen als het gros van de situaties waarbij de genoemde sluiproutes worden gebruikt betrekking hebben op gezinsvormingsgevallen, bv. de marokkaanse Nederlander die zijn bruid uit het Rif haalt.

’de beste interviewer van Nederland’

Niet dat Meijer ’de beste interviewer van Nederland’ was, zoals vaak wordt gesteld. Dat was hij niet. De beste interviewer van Nederland was namelijk Theo van Gogh. Op tv althans. En met afstand ook.

Waar zat hem dat klasseverschil in? Vooral in het weglaten van het eigen ego. Dat kon Meijer niet en Van Gogh wel.

Waar het Ischa in eerste instantie ging om Ischa („Het is mijn programma”, zei hij dan), ging het Van Gogh werkelijk om degene die tegenover hem zat. Daar wilde hij oprecht alles van weten. [bron]

Paghman Gardens, Kabul, Afghanistan

[bron, via Pritt]

De foto’s tonen Kabul in 1967 (links) en 2007 (rechts). Het doet een beetje denken aan de foto´s van de vernietiging van Europa na WOII. Met dat verschil dat de fundamentalistische Islam nu Afghanistan in z’n greep heeft. Zal Afghanistan ooit weer zo worden als op de foto links?

Revolution is in the Iranian air

There are increasing signs that the reform movement is turning more radical. There were widespread demonstrations at Iranian universities on Student Day, Dec. 7. As Ilan Berman observes on the facing page, the Student Day demonstrations had a harder edge than the protests in June. Last summer, the main focus was the disputed outcome of the presidential election. Now Iran’s young voices are calling for fundamental change. Student marchers in Tehran burned portraits of Supreme Leader Ayatollah Khamenei and carried Iranian flags from which they had cut the emblem representing Allah. The protests in June were reformist; Student Day verged on the revolutionary. [bron]