Stelligheid en tolerantie

Wat niet wegneemt dat wie zich in een openbare discussie stort waagt ook tegen een stootje moet kunnen. Een debat, zeker het politieke, is geen wiskundeles. Als je iets krachtig verkondigt moet je het kunnen verdragen daar scherp op aangevallen te worden. Dat klinkt logisch maar stelligheid en tolerantie komen in het wild slecht zelden in gecombineerd voor. Sterker: Personen die graag scherp aanvallen zijn vaak heel snel gekwetst als ze zelf aangesproken worden. [bron]

Zegt Francisco van Jole, in een reactie (inclusief grammaticale fout) op de generaliserende en beledigende uitspraken van Beatrix, een toespraak die Jolo zelf trouwens ziet als een goedkeuring (sic!) van zijn website JOOP.nl.

Hij doelt zelf natuurlijk niet op de stelligheid en intolerantie tegenover niet-links denkenden zoals de linkse kerk die decennialang over Nederland heeft uitgekostst. Het interview met Janmaat is daar een sprekend voorbeeld van. Nee, Jolo doelt natuurlijk op de boze rechtse reagurende burgerluitjes; overigens zijn rechts, boos, reaguurder en burgerluitjes voor linkse kerkgangers allemaal synoniemen. En Jolo doelt natuurlijk op de politici van de PVV.

Om de stuitende hypocrisie van de Jolo Menschen te illustreren herinner ik nog even aan een recente, nogal stellige uitspraak van Jolo zelf:

wij denken wel dat de waarheid vaker bij links ligt [bron]

Last but not least herinneren we ook nog graag even aan de moeder aller beledigende reaguursels:

Did you know?

[via Arjan Dasselaar, lees zijn uitstekende artikel over de toespraak van Beatrix]

Scalp biting

But while Christmas rituals can be exciting for children, they certainly don’t have any of the high drama of those practised by other faiths. Take the Australian Aboriginal religious initiation rites that includes scalp biting, fingernail extraction and cutting the initiate’s penis with a stone knife, without which a man is not considered spiritually mature. Or the extremes of the sacred fire dances performed in New Guinea, where in order to commune with their ancestors men enter a trance state wearing masks decorated with blood drawn agonisingly from their own tongues. By contrast, the most extreme ritual a Christian is likely to engage in is being dunked during baptism. Why do some religions have rituals that are so much more traumatic than others? [bron]

The day Duke died (1 update)

First person shooters. You love’m or you hate’m. Een van de eerste FPS games was Duke Nukem 3D. (Let op de expliciete toevoeging “3D”). We schrijven het jaar 1996, een eeuwigheid geleden in de ontwikkeling van computergame’s. En dat zag er dan ongeveer zo uit:

Daar lachen we nu om, maar in 1996 was dit vet cool man! Let wel, dit was dus nog voordat een (eveneens wereldberoemde) game als Half Life 1 uitkwam (1998).  Duke Nukem werd een kaskraker die zijn bedenkers overnacht tot multimiljonairs maakte. Die bedenkers waren George Broussard en Scott Miller en hun bedrijf heette 3D Realms. Broussard en Broussard werden niet alleen steenrijk, ze kregen door Duke Nukem ook de status van halfgoden in de gamewereld. Vrij snel kondige 3D Realms het vervolg aan: Duke Nukem Forever. De verwachtingen waren extreem hooggespannen. Ook Duke Nukem Forever zou weer de beste FPS game ever worden, de fans wisten het zeker.

We zijn nu bijna 14 jaar verder en Duke Nukem Forever is dood. De game kwam nooit af, de game kwam nooit uit. De normale ontwikkeltijd voor een soortgelijke game is 2 a 5 jaar, maar aan Duke Nukem Forever werd maar liefst 12 jaar gewerkt. Niemand wist gedurende die periode precies wat er aan de hand was. Nooit werd een releasedatum vastgesteld. Slechts sporadisch kwam 3D Realms met informatie over de voortgang naar buiten. Tot 6 mei 2009: 3D Realms werd failliet verklaard en voor de rechter gesleept. What happened?

Wat er gebeurde kunt u nu lezen in een prachtig artikel op Wired: Learn to Let Go: How Success Killed Duke Nukem. Een verhaal over de verstikkende houdgreep van het eerste succes, perfectionisme, faalangst en tientallen miljoenen dollars down the drain. En een computergame die een cult status kreeg doordat hij nooit uitkwam.

Update: stukje info die u niet in het (verder bijzonder lezenswaardige) artikel van Wired leest: die 2.5 miljoen dollar die 3D Reals kreeg van Take-Two was in ruil voor de productie rechten voor een nieuwe Duke game genaamd Duke Begins. Take-Two nam hiervoor game developer Gearbox Software in de arm. De ontwikkeling van die game is stopgezet in april 2009 [bron]

Update: Duke Nukem kunt u hier downloaden ;-)

Update: Believe it or not. Duke is alive and a’comin!!

Kiezeltjes

Het allermooiste was de angst in de ogen van de mannen, de pro’s van de nieuwe Afghaanse familiewet, tijdens deze demonstratie. Uit redeloosheid en radeloosheid gooiden ze kiezeltjes naar de demonstrerende vrouwen. Zou dat een verzachte vorm van de middeleeuwse gewoonte, steniging van vrouwen, zijn geweest? Of hebben ze op deze wijze zelfs afscheid genomen van deze barbaarse praktijk? Ik hoop het laatste.

Deze demonstratie liet duidelijk het begin zien van een nieuw tijdperk in het emancipatieproces van vrouwen in Afghanistan: vrouwen die niet langer als ondergeschikten wensen te worden beschouwd, vrouwen die mannen op hun gedrag aanspreken en hen duidelijk maken dat ze vroeg of laat terrein dienen prijs te geven op het gebied van hun masculiene dominantie. [bron]

Anti-wilders.com bedreigt Wilders

Nou ja, bijna dan, want let op die aanhalingstekens… uitgekookt he?

Of zie dan die *kuch* smaakvolle compositie met het afgehakte hoofd van Wilders. Kortgeleden werd een rappert veroordeeld wegens bedreiging van Wilders. De makers van bovenstaand filmpje zoeken duidelijk de grens op, maar is het ook strafbaar?
www.anti-wilders.com

Marcel & Fatima

“cutters flown to UK to carry out the mutilation”

Hundreds of British schoolgirls are facing the terrifying prospect of female genital mutilation (FGM) over the Christmas holidays as experts warn the practice continues to flourish across the country. Parents typically take their daughters back to their country of origin for FGM during school holidays, but The Independent on Sunday has been told that “cutters” are being flown to the UK to carry out the mutilation at “parties” involving up to 20 girls to save money.

The police face growing criticism for failing to prosecute a single person for carrying out FGM in 25 years; new legislation from 2003 which prohibits taking a girl overseas for FGM has also failed to secure a conviction. […]

An estimated 70,000 women living in the UK have undergone FGM, and 20,000 girls remain at risk, according to Forward. The practice is common in 28 African countries, including Somalia, Sudan and Nigeria, as well as some Middle Eastern and Asian countries such as Malaysia and Yemen. [bron]

Een van de meest gruwelijke “verrijkingen” van de multiculturele samenleving: de genitale verminking. Ook in Engeland dus. En ook daar wordt nog steeds niet opgetreden.

BING! You’re fired!

“Liannee en die kk vrouww gaan dood eh mattiee!” (1 update)

Zomaar een comment op de site van de Volkskrant, alweer bijna twee maanden geleden geplaatst. Je zou er een bedreiging in kunnen lezen, maar ach, een kniesoor die daar op let.

De genoemde `Liannee` is overigens een wijkagente in Afrikaanderwijk in Rotterdam en heet eigenlijk Lianne Verheul. Ze is een van de twee wijkagenten die wordt genoemd in het boek “Afri, een multiculturele kroniek” van Jutta Chorus. Jutta Chorus is redacteur bij NRC Handelsblad en liep een paar jaar rond in de Afrikaanderwijk om een boek te schrijven over deze migrantenwijk. Dat boek is nu verschenen (nieuwe link), een aangrijpende journalistiek verslag zoals de Volkskrant het noemt.

Aangrijpend is niet teveel gezegd. Onthutsend komt ook in de buurt. De zoveelste beschrijving van het multiculturele drama ook. Want wat in de samenvatting van de Volkskrant te lezen valt is niet minder dan onthutsend. Het boek beschrijft het wel en wee van een aantal allochtone en een enkele autochtone familie uit de buurt en de reacties van opbouwwerkers en de wijkagenten. Zo is daar Dikke Osman die van mislukte snackbarhouder ‘opklimt’ tot succesvol bendeleider en drugsdealer.

Afrikaanderwijk, wordt geregeerd door Osman, Özhan en Gökhan. Het is de biotoop van zestig jongens, merendeels Turken. De meesten van hen hebben geen werk en geen diploma’s. […] Lianna Verheul werkt als wijkagent in ‘Afri’, zoals de jongeren hun territorium noemen. ‘Het zijn geen denkers’, zegt ze. ‘Er is maar één streven: de grote, glanzende auto, zoals geslaagde jongens die hebben.’ En: ‘Ik doe nooit of ik beter ben dan zij. (…) Ze zijn heel snel beledigd.’ Lianne krijgt ‘respect’ van de jongens, het hoogste goed.

Over de familie van Osman, de familie Soyçiçek schrijft Chorus:

‘Er is niemand tegen wie ze Nederlands moeten spreken’, constateert Chorus, ‘behalve tegen mij. Er is niemand voor wie ze Nederlander hoeven zijn.’ Later zal de schrijfster meereizen naar Arakli in Turkije, waar de familie, die in Nederland van de bijstand leeft, huizen bezit.

Chorus beschrijft de misdrijven die de jongens plegen en de vernielingen die ze aanrichten, waarna ze zich in de bekende verongelijkte slachtofferrol wentelen (iets dat ze jarenlang door de linkse politici is ingeprent). Evenals de machteloosheid van de politie die door deze jongens worden getart. Om de sfeer te schetsen:

‘Fuck de politie!’ ‘Fuck Nederland!’ […] ‘Het is hun huis. Zij zijn de baas. Zolang je doet wat ze willen, zijn ze leuk. Doe je dat niet, dan gooien ze je ruiten in.’ […] Langlopende meisjes worden geïntimideerd en Surinamers uitgescholden voor ‘apen’. […] Nadia ergert zich aan de slappe jongerenwerkers die de jongens niet durven veranderen. Als ze aangifte wil doen van vernielingen, wordt ze bedreigd.[…] Het is het oudjaar, traditioneel hét moment om rotzooi te trappen. Eensgezind tarten jongens van allerlei herkomst de politie. Er worden auto’s in brand gestoken en vernield, er sneuvelen ruiten. […] enkele uren later blaast Gökhan de rook van zijn maffia-sigaar in Edwins gezicht en gooit hij een rotje rakelings langs Liannes hoofd. De agenten grijpen niet in. […] We mogen drugs kopen zoveel we willen. We kunnen schelden op de politie. We kunnen drinken zoveel we willen. We kunnen seks hebben wanneer we willen.’ Maar, zegt Gökhan, ‘wie kan zoveel rijkdom weerstaan?’

Lianne Chorus, die eerder ook al een boek over Pim Fortuyn schreef,  lijkt overigens na deze periode slachtoffer te zijn geworden van iets dat lijkt op het stockholmsyndroom, want ze schrijft:

Wie zich in mensen verdiept, begrijpt hun gelijk, ook al hebben ze ongelijk of is het zich vastbijten in hun gelijk dom. ‘Mijn loyaliteit ligt bij hén’, schrijft Chorus in haar dankwoord over haar hoofdpersonen.

Het comment waarmee ik dit artikel begon is een van de commentaren die te lezen zijn onder de boekbespreking (nieuwe link) op de site van de Volkskrant. In zekere zin past het dan ook uitstekend bij de sfeer die door Chorus is geschetst, of het door een van de betrokkenen is geplaatst of door een reaguurderstroll. Waarom dit soort halve doodsbedreigingen wordt toegestaan bij de Volkskrant is mij overigens niet helemaal duidelijk.

~~~~

Update 1: Bij de Volkskrant is men wakker geworden, ze hebben de pagina verwijderd (zie hier de google historie) en vervangen door een nieuwe zonder comments.

Update 2: een radio interview met NRC-journaliste Jutta Chorus in het programma Dit Is De Dag.

Nieuwe logo NRC uitgelekt

Making movies

Het TV fragment van het Jaar

Het TV Fragment van het Jaar. Op zich een aardig concept voor een leuk tv programma. Maar afgelopen twee jaar werd dat aardig verneukt. In 2007, georganiseerd door TV Magazine en DWDD (VARA), werden er twee winnaars gekozen. Het fragment van Hans Teeuwen met de meiden van Halal werd door het publiek uitgekozen als tv-moment van 2007. Maar dat kon natuurlijk niet helemaal de bedoeling zijn, zo politiek correct als de VARA  is. Dus koos de jury de Donorshow van BNN als winnaar. En oh, met twee winnaars was geen rekening gehouden. In 2008, wederom georganiseerd door de VARA, werd door een “vakjury” een fragment uit Mooi Weer De Leeuw gekozen als tv-moment van het jaar, nadat het publiek eerder drie fragmenten op de shortlist had gezet. De jury koos voor het VARA programma van de Leeuw, maar niet nadat ze eerst de keuze van het publiek ter discussie hadden gesteld door te stellen dat het fragment van Geenstijl er helemaal niet op had behoren te staan. Het was een verbijsterend genante vertoning.

Dit jaar is besloten dat de VARA maar beter niet als organisator kan optreden en neemt SBS6 de handschoen op. Maar de VARA weigert nu haar medewerking:

Kijkers konden indertijd stemmen op fragmenten, zegt de woordvoerder. Deze fragmenten konden worden voorzien van een reactie en een waardering. Mensen konden ook zelf nomineren en waren dus niet afhankelijk van de aangeleverde materialen door de omroepen.
Er kwam een top 15 van genomineerde fragmenten uit voort, waarna het publiek en een vakjury de winnaar bepaalden. Dit is een wezenlijk verschillende opzet dan nu gehanteerd wordt door SBS, waarbij de omroepen bepalen uit welke fragmanten kan worden gekozen.

LOL. De VARA beschuldigt SBS6 van het opdringen van een keuze. Ik zeg tegen de VARA: kijk nog eens goed naar de verkiezingen van 2007 en 2008, stelletje hypocriete sukkels.

BRING IT ON

Poor Joseph

[bron]