De kindermoorden van de Taliban

In de hoofden van de islamitische terroristen is er geen plaats voor de heilzame twijfel van Camus. Dat ze door hun acties ook de reputatie van hun godsdienst wereldwijd besmeuren zal hun blijkbaar een zorg zijn. Ook binnen de islam zijn er nauwelijks kritische stemmen te horen over extreem religieus geweld tegen onschuldige mannen, vrouwen en kinderen. Eén enkele imam heeft het ooit gewaagd een fatwa uit te spreken tegen terroristen.Voor de rest: omerta. Een verpletterende heilige stilte, ook tegen de ultieme misdadigers die hun godsdienst blijkbaar ongestraft mogen verkrachten. Hoe jammer is het dat er geen wereldwijde verontwaardiging weerklinkt tegen de kindermoorden van de Taliban en andere religieuze gekken. Waar zijn de religieuze instanties die deze waanzin veroordelen? Duizend keer luider klonk het protest tegen De Satanische verzen van Salman Rushdie. En toen in een obscure westerse krant een spotprent verscheen waarvan zij vonden dat die de profeet beledigde, kwamen in de hele islamitische wereld gelovigen massaal op straat. Hun verontwaardiging was zo groot dat vele tientallen er zelfs het leven bij lieten.

Maar dit soort misbruik van de islam door terroristen wordt niet afgekeurd. Er zijn geen betogingen gesignaleerd in Kabul, Islamabad of Karachi. Geen imam heeft opgeroepen tot straatprotest tegen dit soort barbarij. Blijkbaar overheerst het oordeel dat kinderen laten ontploffen om onschuldigen te vermoorden minder schadelijk is voor de islam dan een flauwe cartoon in een Deense krant. [bron]