Fritst Bolkestein: “Als ik toen wist wat ik nu weet”

Tussen de miljoenennota en de stapel begrotingsstukken van dit jaar zat ook een onderzoek van het Centraal Planbureau en het Sociaal en Cultureel Planbureau over de Euromalaise. Conclusie van dat onderzoek: de negatieve uitslag van het referendum over de grondwet moet niet gedramatiseerd worden als een uitbarsting van ontevredenheid, maar meer als een signaal van de geringe betrokkenheid van Nederlanders.

Bolkestein betwijfelt of die conclusie juist is: “Geen uitbarsting van ontevredenheid? Waarom hebben mensen tegengestemd? Omdat ze vinden dat de EU veel te veel bemoeienis heeft met details, omdat het principe van de subsidiariteit niet wordt toegepast. Omdat er geknoeid werd met de criteria voor de monetaire unie. Nederlanders waren zeer gehecht aan de gulden en nu voelen ze zich genept. Ik voel me ook genept. Toen het onderwerp in de Tweede Kamer werd behandeld, heb ik het debat erover zelf gevoerd.

Wim Kok zei over de criteria voor het stabiliteitspact: ‘die zijn in marmer gebeiteld en hangen boven mijn bed’. Een goochemerd zei toen: ‘nu maar hopen dat het touwtje stevig genoeg is’. Als ik toen wist wat ik nu weet, dan had ik het mijn partij misschien niet aanbevolen om voor de muntunie te stemmen.

Men kan tegen mij zeggen ‘dat was dan naïef van u’. Dat is een terecht verwijt, maar het helpt ons nu niet. Als de vergrijzing straks toeslaat, staat de euro de echte test te wachten. De Italiaanse pensioenen zijn niet zo makkelijk te betalen. Men zal in Italië de neiging hebben om geld te lenen en dat zal de gemeenschappelijke munt nog verder verzwakken.” Denkt hij dat de euro op den duur stand kan houden?” Ik hoop van wel, maar het wangedrag van vooral de grotere lidstaten Frankrijk, Duitsland en Italië maakt dat onzeker.” [bron]

Uit een interview met Frits Bolkestein, 2005.

In 2005 waarschuwde Bolkestein al voor Italië. Als hij toen had geweten wat we nu weten….