De nazi’s en de communisten waren geen wilde beesten. Het waren progressieve mensen, bewonderd door de grootste geesten van die tijd. Dat is een grote les die we moeten leren: voor monsterlijke daden heb je geen monsters nodig. We kunnen onszelf prima beschermen tegen monsters, die stoppen we in de gevangenis of in een inrichting. Maar dat gewone, nette mensen meedoen aan zulke gruwelijkheden, dat kunnen we nooit voorkomen.” […]
“Tegelijk met nazi-Duitsland deden de communisten dat ook, in de toenmalige Sovjet-Unie. Ook zij wilden de kortste weg naar perfectie, in één generatie. Geen offer was te groot om alle imperfecties uit de samenleving te rukken. Iedereen die niet bij de nieuwe orde paste, moest weg. Deze ambitie was alleen mogelijk in een totalitaire, bureaucratische staat. Die ook niet zou bestaan zonder het modernistische geloof dat alles mogelijk is, als de organisatie maar goed is.” [bron]
Zygmunt Bauman (1925) is een van de meest invloedrijke sociologen ter wereld.