“Olifanten in hun vlucht naar voren”

‘Waarop baseren de heren het waandenkbeeld dat wat in twee eeuwen niet is gelukt in België, met twee volken die behalve de moedertaal vrijwel alles met elkaar gemeen hebben, wel in pakweg twee jaar zou kunnen met dertig volkeren die heel wat meer van elkaar verschillen?’

Indien Europa straks ontploft, is dat niet de wijten aan de eurosceptici, maar aan de toenemende wereldvreemdheid van de grootste eurofielen. […] De recente voorzet voor een soort oerknal van Daniel Cohn-Bendit en Guy Verhofstadt, met de intentie om de natiestaten in een Europese federatie te laten oplossen, is in dat opzicht levensgevaarlijk. Alleen door de sterke landen voor de schulden van de zwakke garant te laten staan, zou volgens hen de euro te redden zijn – en daarvoor moet alles wijken. Zelden zullen olifanten in hun vlucht naar voren zo blind door een eeuwenoude politieke porseleinkast zijn gedenderd als deze twee. [bron]

Is Thomas von der Dunk coming to his senses wat de EU betreft?

Ja en Nee. Von der Dunk is groot voorstander van het einde van het nationalisme, maar de wijze waarop de eurofielen het nu aanpakken heeft alleen maar het tegenovergestelde effect. De klap op de vuurpijl is toch wel dit citaat:

Laat Van Rompuys echtgenote als raadslid in haar woonplaats nu ook nog sterk campagne tegen de Franstaligen gevoerd hebben: Van Rompuy zou om te beginnen zijn eigen vrouw moeten overtuigen.

Fuck you too, Lance.

Lang geleden, in een van mijn laatste koersen die ik fietste, kwam jij het startschot geven. Een miljoen dollar toucheerde je om één keer pang te doen, maar dat was niet genoeg om op tijd te komen. Je liet het peloton op je wachten, in de stromende regen.

Een halfuur te laat kwam je aankakken. Iedereen had het stervenskoud, maar je leek geen haast te hebben. Ik vroeg of je misschien even de trekker over wilde halen zodat we eindelijk op weg konden. “Fuck you“, zei je. Uit respect zei ik niets terug. Dat respect was misplaatst, begrijp ik nu.

Dus deze heb je nog van me tegoed:

Fuck you too, Lance. [bron]

Thijs Zonneveld.

Joop den Uyl in vizier Heineken ontvoerders

Tegen de politie wilde ik het wel opnemen, maar niet tegen de politiek en haar geheime diensten. Om die reden viel ook Joop den Uyl, de politiek leider van de Partij van de Arbeid en oud-premier, in onze besprekingen al snel af. In eerste instantie hadden we hem wel even op het oog gehad. Dit kwam omdat we hem nogal eens tegen het lijf liepen. Frans Meijer bezat in die jaren een pand op de Nicolaas Witsenstraat en tot onze verbazing zagen we daar Den Uyl in zijn eentje wel eens over straat wandelen. Later hoorden we dat het partijbureau of iets dergelijks van de PvdA ook in de straat zat en dat hij daar nogal eens moest wezen. Het was een kleinigheid om hem te pakken, want hij werd totaal niet bewaakt. We hebben het er toen even over gehad, maar mede om reden van de politieke aspecten uiteindelijk niet doorgezet. Verder was het ook onduidelijk van wie we het losgeld moesten eisen. Zelf had hij het niet, dus zouden we waarschijnlijk bij de partij moeten aankloppen, maar we vroegen ons af of die wel enige tientallen miljoenen op de plank had liggen. Bovendien, zo had ik gegrapt, was er nog een gerede kans dat ze zouden zeggen: ‘Houd ’m maar…!’

Fragment uit het boek “De ontvoering van Alfred Heineken” van Peter R de Vries.

‘Het is alsof je iemand een gold card geeft zonder limiet’

Volgens Sinn is Europa zeker niet uniek met zijn target-systeem. Het is eigenlijk een heel normaal fenomeen, dat ook tussen de verschillende staten van de VS wordt gehanteerd. Maar er is in Europa wel een wezenlijk verschil met de VS.

Ten eerste moeten de federale staten in de VS als ze een betalingsbalanstekort hebben daarvoor een onderpand geven. Dat kan goud zijn of waardepapieren. Daarnaast is het hebben van een tekort bij de Federal Reserve erg duur. ‘De staten moeten meer dan 6% betalen’, aldus Sinn. Alle reden dus om de tekorten zo gering mogelijk te houden.

In Europa is er geen onderpand nodig. En de rente die landen als Griekenland en Spanje moeten betalen, is verwaarloosbaar. ‘Het is alsof je iemand een gold card geeft zonder limiet’, zegt Sinn. [bron]

Sommige onwetende journalisten denken dat de wij (NL, DL) Griekenland afpersen, maar de waarheid is natuurlijk omgekeerd: Griekenland heeft ons bij de ballen.

Het nieuwe boek van Hans Werner Sinn kunt u hier bestellen.

Nigel Farage over Nobel-gate

Luister goed naar wat er op 02:00 wordt gezegd. Het feit dat de EU honderden miljarden aan Griekenland geeft staat dus gelijk aan het brengen van vrede?! Hilarisch. En dat wordt dan bevestigd door Carl Bildt, de man die als “mediator” tijdens de Balkan oorlog, door jarenlange totaal onproductieve onderhandelingen met de trainerende Serven er mede verantwoordelijk voor was de Balkan oorlog 4 jaar (te) lang duurde en tienduizenden onschuldige burgers het leven kostte; waarna Bill Clinton het probleem mocht oplossen via notabene militair ingrijpen. Als er ooit een mogelijkheid was voor de EU om te laten zien dat ze vrede kan brengen op het Europese continent, dan was het wel tijdens de Balkanoorlog. En precies toen faalde de EU. Om dan de Nobel prijs aan de EU te geven, en hem als EU te accepteren toont dat je niets hebt begrepen van de recente Europese geschiedenis.

Wikileaks publiceerde eerder dit jaar een nogal pijnlijke onthulling over meneer Bildt.

Europese waardengemeenschap

Uit het grote waardenonderzoek van Geert Hofstede blijkt dat de Europese landen onderling weinig gemeen hebben, maar dat mensen in Noordwest Europa hun waarden eerder delen met die in landen als de Verenigde Staten en Australië, mensen in Zuid Europa met die in Zuid-Amerika, en mensen in Oost Europa met die in Azië. Daarbij is de tegenstelling tussen de hiërarchische cultuur van de Romeinen en de meer egalitaire cultuur van de Germanen nog steeds zichtbaar. [bron]

Paul Bordewijk. Lees vooral het hele artikel.