![[ MARGINAAL weblog IN DE MARGE ]](https://therealshowstopper.files.wordpress.com/2011/06/duinfp.jpg)
(kudo uitdelen kan hier)
Francisco van Jole, u kent hem wel. De internet archeoloog en pseudojournalist die sinds de teloorgang van de internet startup Bitmagic (waarmee tientallen miljoenen oude guldens in rook opgingen) geen positief woord meer over internet over zijn lippen heeft gekregen en in een permanente staat van depressie lijkt te verkeren. (Lees in het boek Op zoek naar De Heilige Graal hoe internet miljonair Michiel Frackers de wereldvreemde dwaas van Jole reeds na enkele maanden aan de kant zet; via een rechtzaak heeft van Jole zijn 5% belang toen laten afkopen. Reeds toen was van Jole trouwens al bezig om de grens tussen reclame en redactionele content te laten vervagen.)
Tegenwoordig is van Jole de grote criticaster van het internet. Recentelijk schreef hij het artikel “De Mening die niet bestaat” waarin hij zich negatief uitlaat over de ontwikkelingen op het gebied van meningsuiting op internet: veel schelden, erupties van haat, gefantaseer en het gebrek aan enig gevoel voor proporties. Dat kom je alleen maar op internet tegen, aldus van Jole, die dit zelfs een gevaarlijke ontwikkeling vindt:
Ze weten natuurlijk dat het allemaal flauwekul is maar ondertussen denken ze wel dat het waar is. Het onderscheid tussen feit en fictie is nog maar amper te maken.
Het hele artikel wordt gekenmerkt door interne tegenstrijdigheden en een nogal zwakke onderbouwing. Maar afgezien van de zwakke onderbouwing van zijn betoog valt nog iets anders op. Van Jole is blijkbaar tot de conclusie gekomen dat het experiment “weblog” is mislukt en dat de reaguurder dient te worden gemuilkorft. Tegelijkertijd blijkt het artikel de volgende zet te zijn in zijn persoonlijke strijd met het weblog Geenstijl (waarvan hij de naam blijkbaar niet meer durft te noemen) door wie hij regelmatig op de korrel wordt genomen:
Veel van de verzonnen meningen lijken maar een doel te hebben: de auteur het zwijgen op te leggen en het debat te smoren. Dat is uitermate effectief. Bert Wagendorp is zo online monddood gemaakt. Die cultuur wordt overigens in Nederland toegejuicht. Weblogs die tot dergelijk gedrag aanzetten vallen bij de Dutch Bloggies steevast in de prijzen. […] Persoonlijk heb ik ook zo mijn ervaringen met dergelijke erupties van haat. Ik word met enige regelmaat doodgewenst, om maar wat te noemen. […] Hoe kun je nu de reactiemogelijkheid bewaren en een einde maken aan fake-meningen? [bron]
Enkele dagen geleden werd communicatiewetenschapper Tamara Witschge in het radio programma Tros Radio Online uitgenodigd, dat oa. wordt gemaakt door van Jole. Witschge promoveert binnenkort aan de Universiteit van Amsterdam op haar onderzoek naar communicatiegedrag in online discussies over immigratie. Van een goede journalist zou je verwachten dat hij zijn eigen mening opzij zet en oprecht aan waarheidsvinding probeert te doen door aan de hand van open vragen de onderzoeker aan het woord te laten. Niet zo Francisco van Jole en zijn collega. Dames en heren, beluister alhier (AUDIO, vanaf min. 39) het definitieve demasqué van Francisco van Jole.
De eerste tegevaller voor van Jole is dat, op de vraag welke sites ze heeft bekeken in haar onderzoek, Geenstijl niet eens wordt genoemd door Witschge. Geenstijl met wetenschappelijke onderbouwing neersabelen zit er dus al niet meer in.
Vervolgens merkt van Jole op dat Witschge niet genuanceerd hoeft te zijn in zijn programma. Alsof Francisco in een klap is vergeten wat nou ook al weer zijn kritiek was op de reaguurders nodigt hij Witschge uit om precies dat te doen waarvan hij anderen beschuldigt.
Witschge verteld dat ze met name naar de discussie over immigratie heeft gekeken en ze heeft geconstateerd dat afwijkende meningen binnen afzonderlijke webfora weinig voorkomen en weinig worden geduld. Ze zegt letterlijk:
“zelfs als je gaat kijken naar meer marokkaans georienteerde websites zoals magreb-online en marok, dan is daar nog steeds heel weinig diversiteit en als die er zijn …”
… en hier wordt Witschge opeens bruut onderbroken door van Jole. Het is blijkbaar niet de bedoeling van het programma dat er kritisch wordt gesproken over marokkaans georienteerde websites.
In het hele interview proberen van Jole en zijn collega vervolgens voortdurend Witschge via gesloten vraagstelling en richtinggevende interrupties (”zeggen ze…”, “ik ben het niet met je eens maar…”, “ze zitten zichzelf voor de gek te houden“,“maar dat gebeurt nooit…”, “achter uit de keel he…”) in de door hen gewenste richting te sturen. Witschge probeert zich hier gedurende het hele interview tegen te verzetten. Het wordt pas echt hilarisch als de discussie over immigratie door de interviewer wordt afgezet tegen de ‘discussie’ over kleding en consumentensites, waar men toch veel opener en behulpzamer is.
Van Jole zal echter pas echt in paniek zijn geraakt toen Witschge vertelde dat de debatstijl op sites van bv. NieuwRechts eigenlijk niet afwijkt van andere sites. Het gesprek wordt nog een beetje gered voor van Jole als hij na een voorzetje snel concludeert dat “ze zich allemaal” druk maken om de politiek correcten terwijl die er helemaal niet blijken zijn. Terwijl de vraag was of de debatcultuur op politiek correcte websites (”waar de softies bij elkaar zitten“) wel of niet afwijkt van andere sites. Van Jole grijpt echter die laatste strohalm met beide handen en concludeert, onterecht, dat de politieke correctheid nu definitief als historische misvatting terzijde kan worden geschoven.
Van Jole vat het gesprek op zijn eigen website samen met slechts de volgende twee zinnen, die duidelijk bedoeld zijn om zijn eigen gelijk te bevestigen:
Ze [Witschge] rekent af met de opvatting dat online discussiëren opener zou zijn dan een gewoon debat. Het tegendeel blijkt waar: de gematigde opvatting heeft op internet amper een kans.
Witschge zelf zegt echter dat de online discussies ongeveer net zo verlopen als de offline discussies, er is volgens haar weinig verschil. Van Jole echter beweert dat online discussies veel rauwer en ongenuanceerdeer verlopen en draait vervolgens de zaak om en concludeert dat de opvatting dat online discussies opener zouden zijn niet klopt. Terwijl Witschge feitelijk het standpunt van van Jole onderuit haalt.
Aan het einde van het gesprek probeert van Jole het dan nog een laatste keer met zijn opmerking dat het er in discussies op feestjes en partijtjes toch echt anders aan toe gaat dan op webfora. Afgezien van de onnozelheid van de vergelijking wordt hij dan door Witschge ook nog met de neus op de feiten gedrukt als zij zegt dat hij dan niet op de hoogte is van de ‘debatcultuur’ op de hedendaagse verjaardagspartijtjes. Maar tja, daarvoor wordt hij naar eigen zeggen ook niet meer uitgenodigd.
~ ~ ~
Lees ook: En, is het hier nog gezellig?
[ MARGINAAL weblog IN DE MARGE ] 
Hele dikke HULDE, TRS. Ook voor je muziek trouwens. Yellowjackets, Pat Metheny en Vince Mendoza die het neersabelen van Jolo begeleiden. Sweet!
He bedankt CJN.
Leuk om te horen dat iemand het kan waarderen wat ik online pleur.
Thanks.
Heb je nog muzikale tips, of verzoekjes?
En ’t plaatje, Francisco Hazes.
Bruut onderbroken?! Hij versnelt het interview gewoon ff, en zij beaamt het gewoon! Waar HEB je het over?
““ik ben het niet met je eens maar…”— Was een voorbeeld van een zin van je openstellen in een discussie. Wat zij opnieuw beaamt. Jole gaf een voorbeeld, nam geen stelling.
Niet dat Francisco van Jole zo’n objectief persoon is, en dat een journalist altijd een objectief persoon is. Maar als je geen kaas gegeten hebt van interviewtechnieken, dan moet je niet zo’n column schrijven, en je eigen pseudojournalistiek aan de wilgen hangen. Ik hoor geen moment een gesloten interview.
Beste Realshowstopper -piep- ,
Het zou geen slecht idee zijn om eens een LOi cursus journalistiek te volgens, of toe, leen ’s een boekje in de bbibliotheek waarmee je jezelf wat basisprincipes bijbrengt. Dat hele hatseflats stukje van je past in de campagne die al een paar jaar tegen van Jole wordt gevoerd. Is dit nou echt je eigen mening of huil je graag mee met de anonieme wolven in het bos? Is het laatste het geval dan onderschrijf je met je rukkerige redeneringen precies de stelling van Van Jole: anonieme meningen op internet slaan door in ongenuanceerd geblaat van mensen die al die grote woorden nooit in een face-to-face discussie zouden bezigen omdat ze dan terecht bang waren dat ze een klap voor hun ongenuanceerde bek kregen. Dus als jij nou even je naam en adres op dit logje vermeld dan kom ik eens gezellig bij je aanbellen. Ok?
-edit- dreigen met geweld is niet lief dussss… niet meer doen he Matthijs !
=Reactie door Pol on 21 mei 2007 10:06 am=
=anonieme wolven in het bos?=
En dit schreef?
# Reactie door christinA on 21 mei 2007 10:18 am
=Reactie door Pol on 21 mei 2007 10:06 am=
=anonieme wolven in het bos?=
En dit schreef?
Ja, vertel ‘s: wie ben jij dan christinA? Namen en nummers graag…
Mijn gegevens zijn voor iedereen gemakkelijk te vinden in tegenstelling tot die van “pol”.
Je weet inmiddels alles over uierzalf, heb ik zojuist mogen ontdekken. Vreselijk intrigerend.
Tis maar waar iemand naar kijkt via google.
Maar om terug te komen op het topic, anonimiteit is niet ‘het teken van internetverloedering’, zoals Van Jole eenieder graag wil laten doen geloven. Ook anoniempjes en schuilnaampjes hebben recht op meningsuiting, ook al is het niet altijd een instemmende mening.
Beste Pol van Jole,
Het mooie van reaguren op blogs is dat je er de kans krijgt om, ongehinderd door (dreiging met) verbaal en/of fysiek geweld, je hele betoog te maken, zonder onderbreking (“vrijheid van meningsuiting” zou je dat kunnen noemen). Daarnaast heb je eventueel meer tijd om je uiting te onderbouwen met feiten dan in een mondelinge discussie (daarin moet je het doen met wat je in je hoofd hebt en kan de ander jou of het publiek overtuigen dat je geheugen incorrect is, ongeacht of dit werkelijk zo is). Al dit maakt dat een discussie op een weblog een veel hogere kwaliteit kunnen bereiken dan een mondelinge discussie.
Een ander voordeel is (en ik heb het gevoel dat daar de werkelijke angst van van Jole zit), dat iedereen aan die discussie mee kan doen (mits hij zich aan de fatsoensregels van het weblog houdt), terwijl in de oude media maar een beperkt netwerkgroepje de kans krijgt het woord te voeren. Dit vormt een zekere (volgens van Jole niet bestaande) democratie. Iedereen kan zijn mening uiten en iedereen kan die lezen. Daar zit allicht een schreeuwlelijk tussen, maar die voelt zich bij de betere weblogs al snel toch niet thuis en wordt niet zelden gecorrigerd door medereaguurders.
Met vriendelijke groet,
Bismarck, anoniem, dus adres niet beschikbaar voor belletjetrekken.
@Bismarck
Klessebes maar fijn een end heen: discussies op blogs slaan precies nergens op omdat het allemaal ongenuanceerd geouwehoer is van mensen die de krant niet kunnen lezen. Zelfs bij de fatsoenlijke media stromen de reactiekanalen vol met pure drek. Dat in de oude media een beperkt clubje aan het woord komt is het resultaat van de overwegingen van een redactie om liever een deskundige (dat is iemand die ergens heel veel van af weet) aan het woord te laten dan een willekeurige burger (die vooral deskundig is op het gebied van zijn eigen boodschappenlijstje). Als burgers hun mening baseren op andere burgers die ook maar wat roepen dan krijg je dus wat je nu ziet: heel veel dom gepapegaai waar geen touw meer aan vast te knopen valt. In ieder geval bevordert de anonimiteit het scheld-, klaag-, zeur-, zanik- en zeikgehalte. En daarin heeft van Jole natuurlijk gelijk: nuance is helemaal uit in deze tijd van de grote woorden.
Ik neem aan dat je vooral je eigen post als bewijs wil aanvoeren?
Ik heb een sterk vermoeden dat er meer afwegingen een rol spelen, waarvan de belangrijkste gemakzucht is. Men belt het eerste beste nummer dat op de redactie klaarligt, van iemand waarvan men denkt dat die kundig is op het gebied waar commentaar op gewenst is.
Bij weblogs zie je vaak een filtering. Alleen mensen met een zekere interesse in een bepaald onderwerp reageren. Die interesse gaat vaak gepaard met enige deskundigheid, of op zijn minst de bereidheid om enige research te doen over het te bediscussieren onderwerp. Aangezien er gewoonlijk meerdere mensen antwoorden, vaak ook met verschillende bronnen en er interactie is tussen de reaguurders, ontstaat zo vaak toch een beter/completer beeld dan in de oude media, waar een “expert” (vaak eerder een belanghebbende) zijn kant van de zaak belicht. Daardoor ontstaat juist meer nuance.