Kees Schaap, politiek activist in dienst van Zembla (PO)

Kees Schaap (rechts op de foto). Foto: uit het programma DWDD.

Zondag 25 april 2010 was de dag dat Zembla de publieke omroep naar een nieuw dieptepunt bracht met de uitzending over Geert Wilders. Dat Kees Driehuis de eindredacteur van Zembla is zal voor de meesten bekend zijn. Dat was hij ook al ten tijde van de schandalige uitzending over Ayaan Hirsi Ali. Toen was Jos van Dongen de kwade genius. Jos was niet zo blij met alle aandacht en probeerde later alle sporen naar zijn persoon uit te wissen.

Maar wie is eigenlijk de man die echt vieze handen heeft gemaakt in dit geval? Wie is echt verantwoordelijk voor dit stukje hedendaagse Riefenstahl televisie? Wie heeft die stukjes geselecteerd, aan elkaar geplakt, muziekje eronder gezet en gezegd: ja, dit is precies wat ik voor ogen had. Wie is die man met die zieke geest? Die man heeft een naam en een gezicht. Zijn naam is Kees Schaap en zijn gezicht ziet u rechts op de foto hierboven. Kees Schaap, waar hebben we die naam eerder gehoord? Ik licht er twee sprekende voorbeelden voor u uit:

Om te beginnen: Kees Schaap was de man achter de Zembla uitzending over de complottheorie achter 9/11.We citeren Kees Schaap in VARA Magazine:

Net zoals bij the Matrix, speelt de wereld van de complotdenkers zich vrijwel volledig af buiten de “gewone” wereld. Wie op Google 9/11 invult, komt ze allemaal tegen. In de voor ons gewone wereld, bestaan ze niet. In die wereld worden ze ook niet serieus genomen. Wat ze ook ondernemen aan petities en emailbombardementen gericht aan politici en journalisten, ze worden gezien als een stel idioten of als een sekte die hardnekkig wil geloven in een complot. Ook bij Zembla krijgen we al maandenlang emails. Deze gaan gepaard met tientallen urls, die verwijzen naar sites die, met artikelen, foto’s en filmpjes, hun gelijk aantonen. Ook wij hebben die aanvankelijk meewarig weggeklikt. Totdat ik, op een verloren zondagavond in april, daadwerkelijk ben gaan lezen wat er allemaal wordt beweerd op die sites. Dit is in één woord verbijsterend. Het is een onophoudelijke reeks feiten, onderzoeken, artikelen, getuigenverklaringen, foto’s en materiaal die maar tot één conclusie leidt: 11 september was een inside job.

De wetenschappers die erbij werden gehaald toonden uiteindelijk aan dat de complottheorie nergens op was gebaseerd. Maar met die conclusie kon Kees Schaap niet leven, en dus werd er een of andere vermeende explosieven expert erbij gezocht die dan op z’n minst wilde verklaren dat het instorten van WTC7 toch wel verdacht veel leek op een destructie met gebruik van explosieven. Iets dat door experts in het buitenland overtuigend naar het land der fabelen werd verwezen.

Kees Schaap kent u daarnaast misschien ook nog van de “Bloemenbuurt affaire”. De Bloemenbuurt is een wijk in Hilversum. En in die wijk zou een ‘sociaal pension’ worden gehuisvest. Een sociaal pension is een pension voor dak- en thuislozen: mensen die door links toch worden beschouwd als kwetsbare mensen, slachtoffers van de maatschappij die hulp nodig hebben. But not in my back yard moet Kees hebben gedacht. Kees werd woordvoerder van de groep mensen die koste wat kost wilde voorkomen dat het pension in hun buurt zou worden gevestigd. Typisch het gedrag van een hypocriet linksmensch zou je nu kunnen zeggen. Maar daar was het niet mee gedaan: Kees Schaap misbruikte zijn positie als journalist bij Zembla om een met belastinggeld gefinancierde documentaire (“Baas in eigen buurt“) te maken over deze kwestie, om zijn standpunt kracht bij te zetten, de (plaatselijke) publieke opinie en daarmee de besluitvorming te beïnvloeden. Kees Schaap hierover:

Ik vond dat ik moest proberen die buurtbewoners te verenigen, omdat ik ook degene was die mijn buurtbewoners had geprobeerd te overtuigen van mijn mening dat het wél zin had. Na de uitzending ben ik bewust opgehouden me als journalist met de zaak te bemoeien en werd ik actievoerder.

Eddie De Paepe, politiek verslaggever van de plaatselijke stadsredactie schreef in reactie daarop:

“De journalist (Schaap, trs) komt in de eindejaarsuitzending van Zembla nog eens terug op de documentaire van october, waarin hij de televisiekijker zijn gekleurde beeld van de werkelijkheid voorschotelde. Schaap misbruikt zijn positie als programmamaker bij Zembla om als burger zijn zin te krijgen.

Dat Zembla dit soort extreem linkse activistische propaganda-TV maakt mag eigenlijk niet eens verbazing wekken. Behalve dat het een VARA programma is, zeggen de makers het ook op hun eigen website:

ZEMBLA wil spraakmakend zijn en nieuws maken, het wil iets teweeg brengen, veranderingen in gang zetten.

Inderdaad: nieuws maken om de door de VARA gewenste veranderingen in gang te zetten. Ik had het niet beter kunnen formuleren. Dat heeft met kwalitatieve objectieve onderzoeksjournalistiek inderdaad helemaal niets te maken. Zondag 25 april 2010, 6 weken voor de landelijke verkiezingen, werd de documentaire over PVV lijsttrekker Geert Wilders op de publieke omroep uitgezonden. Samenstelling & regie: Kees Schaap. Want er moeten veranderingen in gang gezet worden. Of met de woorden van Francisco van Jole :

Je kunt niet beweren dat iemand gelijk is aan Hitler en vervolgens volhouden dat hij toch niet uit de weggeruimd moet worden. Het één beweren is het ander impliceren.

En Driehuis zag dat het goed was (radio 1).

Update: Journalist Ernst Lissauer, die een bijdrage leverde aan de uitzending, voelt zich misbruikt door Zembla en noemt het ‘tendentieuze en slechte journalistiek’. Volgens Ronald Plasterk is Zembla over de schreef gegaan. [bron]

Update 2: een uitgebreide kritische beschouwing van de documentaire op Contradicere.

Update 3: goed uitzoekwerk van Geenstijl: de banden van de PvdA en Zembla (VARA) blootgelegd.